Sublème is een heel mooi wezen met een lange, flexibele klep als neus.
Jaren geleden heb ik haar al astraal mogen zien. Ze vertelde me toen dat ik later, in een astrale reis, mee mocht naar haar wereld. Op een gegeven moment was het zover en werd ik dus astraal meegenomen in haar ruimteschip (je kunt in een ruimteschip ook astraal reizen, alleen gebeurt zoiets altijd met behulp van mijn wezens).
Ik kwam aan op een leuke, sprookjesachtige wereld, waar een soort Anton Pieck-achtige huisjes stonden. Ik werd heel hartelijk begroet door de kleine, liefdevolle bewoners. Voor dat ik verder ging moest ik wel eerst onder een soort kosmische straal gaan staan om gereinigd te worden, want Aardmensen hebben altijd nog wat negativiteit bij zich en daar kunnen deze wezens niet tegen.
Ik ging dus met kleren en al onder een soort kosmische douche staan. Deze had de mooiste kleuren, het leek wel of ik omringd werd door een prachtige regenboog. Toen deze ‘kosmische reiniging’ klaar was, mocht ik naar binnen. Ik kwam in een ruimte waar de heerlijkste vruchtendranken in de mooiste kleuren klaar stonden.
Deze wezens leven heel liefdevol en fijn met elkaar. Helaas was ik aan tijd gebonden en moest ik weer terug naar Moeder Aarde, waar het voor mij zo moeilijk was om te leven. Ik huilde, huilde heel verschrikkelijk en zei ‘Nou moet ik weg en zie ik je misschien nooit meer.’ Sublème zei daarop heel streng ‘Ik ben een realiteit, en als jij aan mij denkt dan zal ik er zijn’, en toen werd ik weer teruggebracht in mijn bed.
