Hij was maar een kei, en werd, samen met nog andere keien, per vrachtwagen getransporteerd naar een tuincentrum, alwaar hij belandde op de bodem van een grote korf met andere keien.
De andere keien in die korf vonden dat hij een rare, afwijkende vorm had – hij was namelijk de enige die een ronde eivorm had, terwijl zij allemaal hoekig waren. Heel geduldig wachtte de kei onderin de korf op wat komen zou.
Op een dag stond er een kleine vrouw bij zijn korf, en de eivormige kei hoorde en voelde hoe zij de hoekige keien boven hem weghaalde en aan de kant gooide. Na een aantal minuten voelde hij hoe zij hem uiteindelijk onderuit de korf tilde en in haar boodschappenmandje legde.
Terwijl de vrouw naar de kassa ging zei ze: ‘Wat ben je mooi en wat ben ik blij dat ik je gevonden heb! Gisteren had ik namelijk ‘doorgekregen’ dat ik op zoek moest naar een grote, witte, eivormige kei. En hij moest persé eivormig zijn omdat’, zo werd gezegd, ‘ál het leven op de Aarde – net als in het Universum – ontstaat vanuit de eivorm!”
De kei voelde hoe de vrouw hem voorzichtig in haar tas legde, waarna ze samen op weg gingen naar haar huisje. Daar werd hij nogmaals door haar bewonderd en vervolgens met water en wierook ‘gereinigd’, waarna ze hem een mooi plekje gaf op een oud bankje in haar tuin: z’n lange reis zat er op.
De vrouw en de kei waren erg blij met elkaars gezelschap, en als dank voor haar liefdevolle en respectvolle behandeling begon de kei voor de vrouw te werken als een soort van ‘inductor’. Als een soort film liet hij al zijn Kennis – en weet dat deze kei heel erg oud was, dus heel veel informatie had opgeslagen – aan haar geestesoog voorbij gaan.
Er zullen mensen zijn die zeggen: ‘Joh, het is maar een steen, een doodgewone kei’.
Ja, dat klopt: het is een Kei van een Steen, maar met een enorm Bewustzijn én in de vorm van een ei. En weet dat het ei ‘Het Vruchtbaarheidssymbool’ is van het Universum; dat het ál het leven vertegenwoordigt.
Een paar dagen na de aanschaf van de steen liet een lachende Einstein zich aan de vrouw zien, en in z’n handen hield hij eenzelfde eivormige steen, alleen was deze niet wit maar donker van kleur.
De vrouw vond het heel grappig om Einstein met ‘één steen’ in z’n handen te zien, maar vroeg zich wel af wat hij daarmee zou bedoelen. Was het een humoristisch bedoelde woordspeling van Einstein of wou hij haar duidelijk maken dat deze eivormige steen hem veel Kennis had doorgegeven?
Veel liefs, Ans
P.s. De vrouw in dit verhaal ben ik zelf, en de prachtige, eivormige steen heeft sinds vorige week een ereplaats op een bankje in mijn tuin.
