Vele mensen die als kind geadopteerd zijn gaan op latere leeftijd op zoek naar hun oorspronkelijke roots, en vaak blijkt dat een moeilijke, lange zoektocht, waar maar geen einde aan lijkt te komen.
Ook mensen die níet geadopteerd zijn kunnen hun hele leven op zoek zijn, alleen weten zij niet waarnaar; het enige wat ze heel sterk voelen is een terugverlangen naar ‘iets’.
In veel gevallen zijn dit mensen die hier op Aarde zijn geïncarneerd vanaf een andere Wereld, en zij verlangen heel erg naar hun oorspronkelijke thuisland, maar weten niet wat of waar dat is.
Deze mensen incarneren hier met het voornemen om de Aarde te helpen verbeteren, of om de mensheid te vertellen dat er vele andere, bewoonde Werelden bestaan, net zo veel als dat er zandkorrels in de woestijn zijn.
Ook zijn hier mensen geïncarneerd om lessen in dualiteit te leren; de Aarde is één van de weinige plekken waar dat kan. Al deze mensen of incarnaties ervaren hetzelfde sterke verlangen; ze zijn op zoek naar hun roots. En of die roots nou op de Aarde liggen, zoals bij adoptiekinderen, of op een verre planeet dat maakt niet uit, het verlangen voelt hetzelfde.
Ik wil degenen onder jullie die weten dat ze van een andere Wereld afkomstig zijn, en die het hier op Aarde erg moeilijk hebben – omdat ze niet worden begrepen of voor gek worden verklaard – meegeven dat jullie er zélf voor hebben gekozen om hier nu te zijn!
Maar weet dat jullie een deal hebben om ooit weer terug te keren naar daar waar jullie verlangen ligt …. terug naar jullie thuisland, terug naar jullie roots.
Veel liefs, Ans
